Najčešća oboljenja  usne duplje su:  gigivitis,  hijelitis,  bolesti jezika,  afte,  gljivična  bakterijska i virusna oboljenja usne duplje,  zubni kamenac , parodontopatija,  oboljenja pljuvačnih žlezda,  ciste i tumori oro-facijalne regije.

GINGIVITISI – oboljenja gingive su u suštini reakcija gingive na oštećenja i nadražaje izazvane lokalnim uzročnicima, što su najčešće bakterije i njihovi produkti iz dentalnog plaka. Dentalni plak je bezbojna, meka naslaga koja se taloži na zubima dovodeći do iritacije gingive zahvaljujući bakterijama koje se tu nalaze. Gingivitisi mogu biti veoma različiti po obliku i vrsti. Najzastupljeniji je tzv. kataralni oblik koji se manifestuje otokom i crvenilom desni te krvarenjem prvo na veoma jake nadražaje, zatim prilikom pranja zuba a na kraju i na najmanje iritacije. Najvažnije je da kada se primeti neki od ovih simptoma se obrati stomatologu jer neblagovremeno lečenje dovodi do napredovanja procesa sa desni na kost a tada su i simptomi i lečenje mnogo teži.

HIJELITISI – bolesti usana su takođe veoma rasprostranjeni. Mogu da se javljaju kao samostalna oboljenja ili u nekih opštih oboljenja kao propratni simptom. Najčešći je onaj oblik koji se javlja u uglovima usana-angularni heilitis (tzv. žvale). Uzroci nastanka mogu biti razni(povrede usana, povećano lučenje pljuvacke, anemija, nedostatak B vitamina, šećerna bolest, infekcije…) a uvek se manifestuje blagim peckanjem i lepljenjem u uglovima usana zbog čega ljudi vlaže usne jezikom te diraju prstima i dovode do naknadne infekcije pa se tako stanje pogoršava. Pri jačem otvaranju uglovi usana pucaju i krvare što je veoma bolno. Pored ovog često se javlja i heilitis izazvan sunčevim zracima- solarni heilitis, koji se karakteriše izrazitim uvećanjem i crvenilom usana. Takođe heilitis može da nastane i kao alergijska reakcija- alergijski heilitis, i to najčešće kao posledica kontaktne alergije na kozmetičke preparate pri čemu usne postaju izuzetno crvene i otečene.

BOLESTI JEZIKA – mogu da se javljaju kao samostalna oboljenja ili u sklopu nekih drugih sistemskih bolesti. Samostalna oboljenja mogu da se javljaju kao razvojne anomalije koje su veoma retke, kao stečena oboljenja od kojih je najčešća pojava tzv. geografski jezik (beličaste promene koje imaju oblik geografske karte), zatim kao promene jezičnog pokrivaca u smislu smanjenja, povećanja ili promena u strukturi pokrivača tj. jezičnih papila.

AFTE  se relativno često javljaju u ustima. Smatra se da svaki peti čovek boluje od aftoznih lezija. To su bolne promene pravilnog oblika, žućkaste boje, ograničene crvenim prstenom koje se pojavljuju u nepravilnim vremenskim razmacima. Uzroci nastanka su mnogobrojni: nasleđe, povrede, hormonski poremećaji, pušenje, bakterije i virusi, nedostatak gvožđa, pad imuniteta… Ove promene su veoma neprijatne i bolne pa otežavaju normalno funkcionisanje.

ZUBNI KAMENAC je mineralizovani dentalni plak i nastaje taloženjem mineralnih soli u dentalni plak. Minerali u zubnom kamencu potiču iz pljuvačke. On je beličasto-žućkaste boje osim kod pušača kod kojih se javljaju duvanske naslage koje obično prekrivaju čitavu površinu krunice zuba pa i kamenac koji tada ima žutu, mrku pa i crnu boju. Zubni kamenac se taloži u gingivalnoj trećini zuba (uz desni).  Može biti prisutan oko svih zuba ali najviše se stvara na unutrašnjoj strani donjih prednjih zuba kao i sa spoljašnje strane gornjih molara što je u vezi sa blizinom otvora izvodnih kanala velikih pljuvačnih žlezda.

Taloženjem mineralnih soli u dentalni plak koji je lokalizovan ispod desni nastaju subgingivalni konkrementi (kamenac koji je pod desnima). Konkrementi su mrke ili crne boje i čvrsto su vezani za podlogu tj. za koren zuba, lokalizovani su u parodontalnim džepovima. Oni se uklanjaju mnogo teže nego kamenac. Subgingivalni konkrementi su posledica parodontopatije dok je zubni kamenac uzrok.

Zubni kamenac  je neophodno redovno uklanjati. Najveći broj pacijenata mora dva puta godišnje da poseti stomatologa radi ultrazvučnog uklanjanja kamenca.

PARODONTOPATIJA

Parodontopatija je progresivno degenerativno oboljenje potpornog tkiva zuba (parodoncijuma), koje za posledicu ima klaćenje,migraciju i ispadanje zuba u terminalnoj fazi. Danas je sve više prisutna i kod mladje populacije ,a granica prvih simptoma ove bolesti se spustila sa kasnih tritesetih na rane dvadesete godine.Ova bolest se ne može izlečiti,već samo zaustaviti u odredjenoj fazi i blagovremeno usporiti. Zato je prevencija parodontopatije najbitnija,a to podrazumeva redovne posete stomatologu,jednom u 6 meseci, redovno uklanjanjanje mekih i tvrdih zubnih naslaga (kamenca ) ,kao i svakodnevno besprekorno održavanje oralne higijhene (pranje zuba, korišćenje konca,rastvora..).
Simptomi:

-permanentno prisutan zadah
-crvene i otecene desni koje krvare na neznatan dodir četkicom prilikom -pranja zuba(gingivitis),bolno žvakanje
-osetljivost zuba na termičke,mehaničke i druge nadražaje
-produženje kliničke krune zuba uzrokovane povlačenjem desni ,rasklaćenost
Stadijumi:
-rani stadijum
-uznapredovali stadijum
terminalni stadijum